پروژه و تحقیق

برای اکثر بانک‏‌ها وام‏‌ها بزرگترین و بدیهی‌ترین منشا ایجاد ریسک اعتباری می‌باشند.
علاوه بر وام ها، بانک‏‌ها بهطور فزاینده‌ای در زمینه ابزارهای مختلف مالی مانند: قبولی ها، معاملات بین بانکی، تامین مالی تجاری، معاملات ارز، قراردادهای مالی آتی، سوآپ، اوراق قرضه، سهام عادی، معاملات اختیار، قبول تعهدات و صدور ضمانت نامه و تسویه معاملات، با ریسک اعتباری( یا ریسک طرف مقابل) مواجه هستند.
بر همین اساس اعطای وام و تسهیلات بخش مهمی از عملیات تامین مالی هر بانک را تشکیل می‌دهد، اما احتمال عدم بازپرداخت به موقع وام و تسهیلات باعث ریسک اعتباری در بانک‌ها می­شود و بی‌توجهی در این زمینه می‌تواند منجر به نتایج نامطلوبی در عملکرد بانک‌ها شود، حال اگر میزان ریسک در بانک‌های دولتی و خصوصی تفاوت قابل‌توجهی از هم داشته باشند، در این صورت نیز تاثیر چنین ریسک نیز بر عملکردها این بانک­ها متفاوت خواهد بود.
با توجه به اهمیت این مساله مطالعه حاضر به بررسی تاثیر ریسک اعتباری بر عملکرد نظام بانکی کشور و همچنین مقایسه‌ی ریسک اعتباری در بانک‌های دولتی و خصوصی طی دوره‌ی زمانی ۱۳۸۳-۱۳۹۲ پرداخته است.
نتایج نشان داد تکانه‌ای به اندازه یک انحراف معیار در ریسک اعتباری منجر می‌شود نقدینگی بانک‌ها، بازده دارایی‌ها و سودآوری بانک‌ها کاهش یابد.
براساس نتایج؛ در بلندمدت ریسک اعتباری چندان نقشی در تعیین سودآوری بانک‌ها ندارد، اما نقدینگی و بازده دارایی بانک‌ها در بلندمدت به صورت قابل‌توجهی تحت تاثیر ریسک اعتباری قرار دارنددر این مقاله تاثیر ریسک اعتباری بر سودآوری بانک‌های ایران بررسی شده است.
با توسعه روزافزون تجارب و کسب و کار در دنیای کنونی، نیاز به مراودات مالی گسترش زیادی یافته است که این کار موجب توسعه فعالیت‏‌‌های تجاری بانک‏‌ها و نیز ایجاد بانک‏‌‌های جدید گردیده است.
از مشکلات عمده سیستم‏‌‌های بانکداری و مالی مدیریت ریسک اعتباری می‌باشد.
زیرا که منابع پولی زیادی در این موسسات در قالب اعتبار به متقاضیان تسهیلات ارایه می‌گردد و برگشت این منابع به راز تداوم حیات و توسعه موسسات ضرورتی انکارناپذیر دارد.
بنابراین بررسی اعتبار متقاضیان جهت بازپرداخت تسهیلات، فرایندی مهم بوده و روش‏‌‌های مختلفی برای اینکار ارایه گردیده است که در این مقاله از تکنیک داده کاوی، برای تشخیص ریسک اعتباری مورد استفاده قرار می‌گیرد

منبع : مقاله ریسک اعتباری